Het verhaal van Rennie
Ze had een blauw jurkje aan, met een keurig kraagje. Net als haar vriendinnetje. Ze kwamen van een andere school en leken de aansluiting niet meteen te maken. Een beetje verlegen stonden ze daar, in hun identieke pakjes.
Het was schooljaar 66/67 en ik zat in de tweede klas van de HBS. We werden hartsvriendinnen. Al snel was zij de meest dappere, de bijdehandste van ons twee. We reden paard, runden een manege, mestten stallen uit en bedwongen nukkige paarden. We galoppeerden om het hardst en als er iemand af viel was ik dat.
We speelden Mah Jongg, bij mij thuis in Slotervaart. Mijn moeder stopte ons zo nu en dan een ‘Belinda’-sigaretje en een bodempje sherry toe. De geheimzinnige tekens op de stenen deden ons verlangen naar verre streken.
En we schilderden. Van alle leraren was ons contact met de tekendocent het diepgaandst. Hij gaf ons speciale opdrachten, we voelden ons gezien. Ik heb ze altijd bewaard, de werkstukken uit die periode. Staande op een groot vel papier verbeeldden we onze leefwereld. Samen.
Wat volgt is een klassiek verhaal. We raakten elkaar kwijt, er kwamen jongens in ons leven. Ik trouwde, amper negentien jaar oud. En zij verdween naar een mooi, wild eiland. Aanvankelijk als stalknechtje later als trainer en uiteindelijk als raspaardenfokker. Ik bleef haar zoeken, het meisje met de lange haren. John Gorka vertolkte dat gevoel ooit zo mooi: “you are always there in a crowd’.
We vonden elkaar weer en ons contact verdiepte toen we beiden, op wat rijpere leeftijd, naar de kunstacademie gingen. Om alsnog te doen wat op ons vijftiende niet mocht. Zij op haar eiland en ik hier.
We schilderen weer samen. Maar ook 3D werk: video en performance. Hierbij wat impressies van een project over onze tienerjaren in Amsterdam-West. Getalenteerde meisjes in een behoudend Rooms-Katholiek klimaat waarin vrouwen geacht werden te trouwen en hun ambities op te geven. Rebels waren we, en avontuurlijk. Als enige in mijn omgeving ging ik studeren. Psychologie notabene. Zij ging als buitenbeentje reizen en andere spannende dingen doen.
Het werk.
We schilderen bij voorkeur op groot formaat. De doeken worden per post heen en weer gestuurd. Elke zet is een verrassing voor de ontvangende partij. Associatief en thematisch.
Bezoek de website: www.renniebuenting.weebly.com
